ویران می آیی

رمان «ویران می‌آیی»، اثری دلنشین از حسین سناپور، در سال 1382 خورشیدی توسط نشر چشمه منتشر شد. این رمان با نثری روان و روایتی آرام، داستان عشق فردوس و روزبه را در بستر وقایع سیاسی و اجتماعی دهه هفتاد به تصویر می‌کشد. سناپور، که با رمان پرفروش «نیمه غایب» شناخته شده، در این اثر نیز با شخصیت‌هایی آشنا و ملموس، خواننده را به جهانی می‌برد که انگار بخشی از زندگی اوست. «ویران می‌آیی» با ساختاری خلاقانه، امکان خوانش از ابتدا به انتها یا برعکس را فراهم می‌کند؛ اگر از اول خوانده شود، پایان داستان روشن است و خواننده در پی چرایی این فرجام است، و اگر از آخر خوانده شود، راز ماجرا به‌تدریج گشوده می‌شود. داستان، که هیجان و تعلیق پررنگی ندارد، با فضاسازی‌های عمیق و شخصیت‌پردازی‌های دقیق، خواننده را تا پایان همراه می‌کند. عشق فردوس و روزبه، که از آشنایی اتفاقی برای گریز از وضعیت موجود شکل می‌گیرد، در تلخی‌هایی چون زندان و شکنجه به اوج می‌رسد. سناپور با بهره‌گیری از مناسبات اجتماعی معاصر، به کاوش در عشق، سیاست و رنج‌های انسانی می‌پردازد. «ویران می‌آیی» برای دوستداران رمان‌های ایرانی با حال‌وهوای اجتماعی-سیاسی و روایتی ساده و خوش‌خوان، اثری جذاب و تأمل‌برانگیز است.

برای همراهی با قلم روان و دلنشین حسین سناپور، گزیده‌ای کوتاه از «ویران می‌آیی»:

<<فردوس توی کوچه‌های خاکستری تهران، به روزبه نگاه کرد. انگار عشقشون یه راه فرار بود، ولی به کجا؟ زیر لب گفت: «ما کجا داریم می‌ریم؟» و شهر، انگار جواب رو تو سکوتش قایم کرد.>>